ᲧᲣᲠᲘᲡ ᲘᲜᲤᲔᲥᲪᲘᲔᲑᲘ ᲫᲐᲦᲚᲔᲑᲨᲘ

  გარეთა ყურის არხის ინფექციას ეწოდება გარეთა ოტიტი. ეს დაავადება ძაღლების ინფექციების ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული სახეობაა. ზოგიერთი ჯიში, განსაკუთრებით კი ის, რომელსაც დიდი, ჩამოკიდებული ან თმიანი ყურები აქვს (მაგ. კოკერ სპანიელი, მინიატურული პუდლი, ძველინგლისური ნაგაზი და ა.შ.), უფრო მიდრეკილია ყურის ინფექციებისკენ, მაგრამ ეს დაავადება შეიძლება შეგვხვდეს ნებისმიერ ჯიშში.

ᲠᲐ ᲐᲠᲘᲡ ᲧᲣᲠᲘᲡ ᲘᲜᲤᲔᲥᲪᲘᲘᲡ ᲜᲘᲨᲜᲔᲑᲘ?

  ყურის ინფექციები ძალიან მტკივნეულია. დისკომფორტის შესამსუბუქებლად კი ბევრი ძაღლი თავს აქნევს ან ყურებს იქავებს. ინფექციის დროს ყურები ხშირად წითლდება, ხურდება და უსიამოვნო სუნი უვითარდება, ასევე, ჩნდება შავი ან მოყვითალო გამონადენი. ქრონიკულ შემთხვევებში ყურები შეიძლება გახდეს ფუფხიანი ან გასიებული, ხოლო ქრონიკული ანთების გამო ყურის არხები ხშირად ვიწროვდება.

ᲛᲘᲣᲗᲘᲗᲔᲑᲡ ᲗᲣ ᲐᲠᲐ ᲔᲡ ᲜᲘᲨᲜᲔᲑᲘ ᲧᲣᲠᲘᲡ ᲢᲙᲘᲞᲔᲑᲖᲔ?

  ყურის ტკიპებმა შეიძლება გამოიწვიოს რამდენიმე ნიშანი, მათ შორის შავი გამონადენი, ძაღლის მიერ ქავილი და თავის ქნევა. თუმცა, ყურის ტკიპა უფრო ხშირია ლეკვებსა და კნუტებში, შესაბამისად, ზრდასრულმა ძაღლებმა ყურის ტკიპები შეიძლება მიიღონ ინფიცირებული ლეკვებისგან ან კატებისგან.

  ეს დაავადება ყურის არხში ქმნის გარემოს, რომელიც ხშირად იწვევს მეორად ბაქტერიულ ან სოკოვან ინფექციას.

ᲨᲔᲘᲫᲚᲔᲑᲐ ᲗᲣ ᲐᲠᲐ ᲓᲐᲐᲕᲐᲓᲔᲑᲘᲡ ᲛᲮᲝᲚᲝᲓ ᲛᲔᲓᲘᲙᲐᲛᲔᲜᲢᲔᲑᲘᲗ ᲛᲙᲣᲠᲜᲐᲚᲝᲑᲐ?

  არსებობს რამდენიმე სახის ბაქტერია და სოკოს, სულ ცოტა, ერთი სახეობა, რომელიც, ჩვეულებრივ, ყურის ინფექციებს იწვევს. იმის ცოდნა, თუ რა სახის ინფექციები არსებობს, შეუძლებელს ხდის სწორი წამლის პოვნას. ზოგჯერ, პრობლემა შეიძლება იყოს უცხო სხეული, პოლიპი ან სიმსივნე, ამიტომ მხოლოდ მედიკამენტებით მკურნალობა არ გადაჭრის ამ პრობლემას. თქვენი ძაღლი აუცილებლად უნდა შემოწმდეს, რათა დარწმუნდეთ, რომ ყურის აპკი ხელუხლებელია, ხოლო თუ ყურის აპკი გახეთქილია, გარკვეული მედიკამენტების მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს სმენის დაქვეითება. ამის დადგენა კი შესაძლებელია მხოლოდ ვეტერინარის მიერ ყურის საფუძვლიანი გამოკვლევით.

ᲠᲝᲒᲝᲠ ᲮᲓᲔᲑᲐ ᲧᲣᲠᲘᲡ ᲘᲜᲤᲔᲥᲪᲘᲔᲑᲘᲡ ᲓᲘᲐᲒᲜᲝᲡᲢᲘᲙᲐ?

  პირველ რიგში, ყურის არხის გამოკვლევა ხდება ოტოსკოპით, ანუ ინსტრუმენტით, რომელიც უზრუნველყოფს ხედვის არეალის გადიდებას და განათებას. ამგვარი გამოკვლევა ვეტერინარს საშუალებას აძლევს, დაადგინოს, არის თუ არა ყურის აპკი ხელუხლებელი და არის თუ არა არხში რაიმე უცხო სხეული. თუ თქვენს ძაღლს ძლიერი ტკივილი აქვს და უარს ამბობს გამოკვლევაზე, მისი საფუძვლიანი გამოკვლევისთვის შეიძლება საჭირო გახდეს წამლით დამშვიდება ან ანესთეზია. 

  შემდეგი ნაბიჯი არის ყურის არხში აღმოჩენილი სხეულის ნიმუშის გამოკვლევა მიკროსკოპის ქვეშ, რათა დადგინდეს ინფექციის გამომწვევი ორგანიზმის ტიპი. მიკროსკოპული გამოკვლევა აუცილებელია, რათა თქვენმა ვეტერინარმა შეძლოს სწორი წამლის შერჩევა ანთებითი ყურის არხის სამკურნალოდ. მგრძნობელობის ტესტები ხშირად გამოიყენება მძიმე ან ქრონიკული ყურის ინფექციების დროს, რათა დარწმუნდეთ, რომ თქვენი ძაღლი სწორ მედიკამენტს მიიღებს.

ᲠᲝᲒᲝᲠ ᲘᲙᲣᲠᲜᲔᲑᲐ ᲧᲣᲠᲘᲡ ᲘᲜᲤᲔᲥᲪᲘᲔᲑᲘ?

  ოტოსკოპური და მიკროსკოპული გამოკვლევის შედეგები, ჩვეულებრივ, განსაზღვრავს დიაგნოზს და მკურნალობის კურსს. თუ ყურის არხში არის უცხო სხეული: ცვილის საცობი ან პარაზიტი, მას ჩვეულებრივ ამოუღებენ თვენს ოთხფეხა მეგობარს. ზოგიერთმა ძაღლმა შეიძლება უპრობლემოდ მოგცეთ ყურის საფუძვლიანი გამორეცხვისა და გაწმენდის საშუალება, თუმცა თუ ასე არ მოხდა, საჭირო გახდება მისი მედიკამენტებით დამშვიდება და პროცესის ამ გზით ჩატარება. უმეტეს შემთხვევაში საქმე გვაქვს ერთზე მეტ ინფექციის ტიპთან (მაგ. ბაქტერია და სოკო ან ორი სახის ბაქტერია). ეს სიტუაცია, ჩვეულებრივ, მოითხოვს მრავალი მედიკამენტის ან ფართო სპექტრის მედიკამენტების გამოყენებას. 

  პაციენტის დიაგნოსტიკის მნიშვნელოვანი ნაწილია ძირითადი დაავადების იდენტიფიცირება. ყურის ქრონიკული ან რეციდივული ინფექციის მქონე ბევრ ძაღლს აქვს ალერგია, რაც ყურის ინფექციების შემადგენელი ნაწილია შემთხვევების 43%-ში. გარდა ამისა, ყურის ინფექცია ემართება კვებითი ალერგიის მქონე ძაღლების 65-80%-ს. თუ თქვენს ვეტერინარს ეჭვი აქვს კვებით ალერგიაზე, შეიძლება საჭირო გახდეს ელიმინაციის დიეტის ტესტირება იმის დასადგენად, არღვევს თუ არა ის ინფექციის განმეორებით ციკლს. ეს პროცესი კი გულისხმობს თქვენი ძაღლისთვის ისეთი ცილების შემცველი საკვების მიცემას, რომელიც თქვენს ძაღლს აქამდე არ მიუღია. ეს კი გამოიწვევს იმას, რომ იმუნური სისტემა ვერ იცნობს ახალი ტიპის ნივთიერებას და ვერ მოახდენს მასზე რეაგირებას, რამაც შეიძლება შეამციროს თქვენი ძაღლის დაავადების სიმპტომები.

  სხვა ძირითადი დაავადებები, რომლებმაც შეიძლება გამოიწვიოს ყურის განმეორებითი ინფექცია, მოიცავს ჰორმონალურ პრობლემებს, როგორიცაა ჰიპოთირეოზი. თუ ეჭვი ამ დაავადებაზეა, ისევ და ისევ საჭიროა დიაგნოსტიკა და მკურნალობა, წინააღმდეგ შემთხვევაში თქვენს ძაღლს კვლავ ექნება ყურის პრობლემები.

  ყურის არხის დახურვა ყურის ქრონიკული ინფექციის კიდევ ერთი შედეგია. ეს პროცესი ჰიპერპლაზიის ან სტენოზის სახელითაა ცნობილი. თუ ყურის არხი შეშუპებულია, ძნელია ან სულაც შეუძლებელია მედიკამენტების ჰორიზონტალურ არხში შეღწევა. ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებმა ზოგჯერ შეიძლება შეამციროს ქსოვილების შეშუპება  და ყურის არხი გახსნას. ჰიპერპლაზიის შემთხვევების უმეტესობა საბოლოოდ საჭიროებს ოპერაციულ ჩარევას.

ᲠᲐ ᲐᲠᲘᲡ ᲧᲣᲠᲘᲡ ᲐᲠᲮᲘᲡ ᲝᲞᲔᲠᲐᲪᲘᲘᲡ ᲛᲘᲖᲐᲜᲘ?

  ამ დაავადების სამკურნალოდ გამოიყენება რამდენიმე ქირურგიული პროცედურა. ყველაზე ხშირად ჩატარებულ ოპერაციას ყურის გვერდითი რეზექცია ეწოდება. ოპერაციის მიზანია ყურის არხის ვერტიკალური ნაწილის ამოღება და ჰორიზონტალური არხიდან შეშუპებული ქსოვილის მოშორება. ვერტიკალური არხის ამოღება შედარებით მარტივია, მაგრამ ჰორიზონტალური არხიდან ქსოვილის დიდი რაოდენობით ამოღება ბევრად რთული პროცესია. ზოგიერთ შემთხვევაში აუცილებელი ხდება ყურის არხის მთლიანი ამოღება, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს სმენის სრული დაქვეითება. 

ᲠᲝᲒᲝᲠᲘᲐ ᲞᲠᲝᲒᲜᲝᲖᲘ?

  ყურის თითქმის ყველა ინფექციის განკურნება წარმატებულია, როცა სწორად ხდება დიაგნოზის დასმა და მედიკამენტების შერჩევა. თუმცა, თუ გამომწვევი მიზეზი რჩება დაუდგენელი და უმკურნალებელი, შედეგი არც თუ ისე კარგი იქნება, ხოლო ძაღლის სრული გამოჯანმრთელებისთვის შეიძლება საჭირო გახდეს რამდენიმე ხელახალი გამოკვლევის ჩატარება.

ᲠᲐᲛᲓᲔᲜᲐᲓ ᲛᲜᲘᲨᲕᲜᲔᲚᲝᲕᲐᲜᲘᲐ ᲧᲣᲠᲘᲡ ᲘᲜᲤᲔᲥᲪᲘᲘᲡ ᲛᲙᲣᲠᲜᲐᲚᲝᲑᲐ?

  ყურის ინფექციით დაავადებული ძაღლები დიდ დისკომფორტს განიცდიან. მათი ყურები მუდმივი ტკივილის წყარო ხდება, რის გამოც ისინი ხშირად იქავებენ ყურებს და აქნევენ თავს. ამან შეიძლება გამოიწვიოს ყურის ჰემატომა, რომლის დროსაც ყურის ფლაკონის სისხლძარღვები იშლება. ეს იწვევს მტკივნეულ შეშუპებას, რომელიც საჭიროებს ქირურგიულ ჩარევას. ყურის ღრმა ინფექციებმა შეიძლება დააზიანოს ან გახეთქოს ყურის გარსი, ამან კი შეიძლება გამოიწვიოს შიდა ყურის ინფექცია და სმენის მუდმივი დაკარგვაც კი.